هاتفی ندا در داد: «داستان دانهی انسان است تا انسان هست، این دانه سبز خواهد شد و سنگ را خواهد شکافت و به سوی تو سر بر خواهد کشید.» جمال میرصادقی _ عناصر داستان
به تقلید از او در تمرین جملهسازی نوشتم: «داستان خاک حاصلخیزی است که دانهی روح انسان در آن رویش مییابد و تا زمانی که داستان هست، روح انسان بالنده خواهد بود، همچو گیاهی که در پای درختی سوخته میروید.»
نوشتن همواره جریان سیال اندیشیدن است. نویسنده کسی است که اندیشهها را فارغ از شکل و رنگ و جنس آنها در تضاد یا تایید یکدیگر بودنشان، در کنارهم به شکل متن در ساختاری لطیف و روشن درمیآورد. از حیث نویسندگی است که هنوز اتمهای این جهان از یکدگر نشکافته و در برابر بیرحمی و پلیدیها از هم نگسیخته است. اولین و آخرین جغرافیایی که در آن همیشه صلح برقرار است کتابفروشیها هستند، محفلی که همهی نویسندگان بزرگ و کوچک با هر اندیشهای از هر دورهای در آنجا دورهم گرد آمدهاند.
شما نیز به تقلید از نویسندهای صاحب سبک یا جملههایی که توجهتان را به خود جلب کرده است سعی کنید جملات دیگری بنویسید.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
دیدگاه *
نام *
ایمیل *
وب سایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
Are you human? Please solve:
اشتراک بگذارید
خانه » نوشتههای من » تقلید در جملهنویسی