پرش به محتوا

مهسا رزمجوئی

  • خانه
  • همه‌ی نوشته‌ها
    • یادداشت روزانه
    • داستانک
    • مقاله‌ها
    • شعر
    • جستار
    • کتاب‌های من
  • درباره من
  • تماس با من
منو
  • خانه
  • همه‌ی نوشته‌ها
    • یادداشت روزانه
    • داستانک
    • مقاله‌ها
    • شعر
    • جستار
    • کتاب‌های من
  • درباره من
  • تماس با من

داستان در نگاه یک خواننده

  • مهسا رزمجوئی مهسا رزمجوئی
  • نوشته‌های من, نویسندگی
  • مرداد ۸, ۱۴۰۱
  • ۱۶:۲۸

 

• برداشت من از تفسیر مطلبی از کتاب «عناصر داستان _ جمال میرصادقی»

به عنوان یک خواننده در ابتدا داستان برای من یک دریچه بود به جهانی دیگر، جهانی که در آن به ناشناخته‌های بسیاری پی می‌بردم.
با اتفاقات هیجان انگیزی روبه‌رو می‌شدم. ذهنم درگیر زیبایی، وهم، خیال و پیچیدگی‌هایی می‌شد که در داستان نقش بسته بود.
در داستان‌ها خودم را جستجو می‌کردم. در هر نقش رد و اثری از آنچه‌که می‌خواستم به آن در جهان حقیقت دست بیابم، می‌یافتم.
هرچه که در جهان حقیقت یافتنش برایم سخت و دشوار بود یا ناممکن می‌نمود را در داستان‌ها جستجو می‌کردم. این اتفاق لذت زندگی را برایم دو چندان می‌کرد.
از زمانی که کودکی بودم و در گوشم قصه‌های فولکور و افسانه‌های ایرانی و سروده‌های شاهنامه را زمزمه می‌کردند این دریچه به روی من باز شد و با این لذت آشنا شدم.
برای من داستان‌ها پر بودند از حرف‌های نو، گفته‌های تازه، چیزی که در هیچ کجای جهان نه در مدرسه، نه در جامعه، نه در کتاب‌های درسی حرفی از آن‌ها زده نمی‌شد. کسی حرف‌هایی که داستان‌ها می‌خواستند بزنند را در جایی دیگر به ما نمی‌آموخت.
همیشه داستان‌ها را دوست داشتم، از آن جهت که در قالبی جذاب و تاثیر گذار گفته‌هایشان را بیان می‌کردند بی‌آنکه کسالت و خستگی را به بار بیاورند.
خواندن کتاب قصه‌ها یا گوش دادن به روایت‌ها و داستان‌های فولکور برایم جذابیت بیشتری از خواندن کتاب‌های خشک و بی‌روح درسی داشت. زیرا هیچ داستان و کتاب قصه‌ای فورمولی از پیش تعیین شده را به زور در مغز من نمی‌چپاند و اجازه‌ی خارج از آن چهارچوب فکر کردن را از من نمی‌گرفت.
بلکه من را وامی‌داشتند تا بیندیشم در پس این همه حادثه، آمد و شدو رفت و اتفاقات چه چیزی نهفته است. من حتی اجازه داشتم چیزی را از داستان برداشت کنم که خودم می‌خواستم. یعنی به من اجازه داده می‌شد آن مقدار از مطالب را بردارم که به آن احتیاج دارم.
و من پس از سال‌ها غرق شدن در دنیای داستان به بینشی جدید از آن رسیدم.
داستان به معنای: «امکان راه یافتن به جهان درون فرد دیگری.» بود.
کشف افکار و احساسات آدم‌ها، دیدن دنیا از زاویه‌ی نگاه آن‌ها، اجازه و فرصت خواندن فکرهایشان، لمس دردها و رنج‌ها، عشق‌ها و خیانت‌ها، بغض و نفرت درون آدمها، چشیدن طعم‌ها، بوییدن عطرها، شنیدن صداها از زاویه‌ی آن‌ها و آشنا شدن با بعد خوب و بد دنیا از جهاتی دیگر و از جهانی دیگر.
داستان همیشه به من درکی برای شناخت بهتر و کامل‌تر دنیا و یافتن الگوی صحیح رفتاری و تشخیص درست از غلط را ‌داده است.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


پست های مرتبط

تقلید در جمله‌نویسی

ادامه »

جمله‌هایی با دست‌خط بد

ادامه »

نویسنده‌ی شکم‌پر

ادامه »

اشتراک بگذارید

اشتراک گذاری در facebook
اشتراک گذاری در whatsapp
اشتراک گذاری در twitter
اشتراک گذاری در telegram
اشتراک گذاری در linkedin

خانه » نوشته‌های من » داستان در نگاه یک خواننده

طراحی صفحه: مهسا رزمجوئی

تمامی حقوق این وبسایت برای مهسا رزمجوئی محفوظ است.